بیماری سندروم دان
بیماری سندروم دان
بیماری سندروم دان
سندرم داون یا منگولیسم یکی از اختلالات شایع کروموزومی است و یکی از معمولترین علل ناتوانی ذهنی به شمار می آید. این مشکل یکی از هر ۸۶۰ بچه را تحت تاثیر قرار میدهد و در تمامی گروههای نژادی نیز مشاهده میشود. جنین اطلاعات ژنتیکی خود را از طریق ۴۶ کروموزوم از والدین خود به ارث می برد. ۲۳ کروموزوم از پدر و ۲۳ کروموزوم نیز از مادرش دریافت می کند. در سندرم داون یک کروموزوم اضافه به جنین منتقل می شود یعنی ۴۷ کروموزوم دریافت می کند.
این بیماری نام خود را از “لانگدون داون”، پزشک انگلیسی قرن نوزدهم، میگیرد. وی اولین نفر بود که برای تشریح و ثبت ویژگیهای افراد مبتلا به این بیماری اقدام کرد. واژهی “داون” از نام او گرفته شده است. واژهی “سندرم” نیز به معنای گروهی از نشانهها یا علایمی است که همراه با مشکل خاصی روی میدهد. در نتیجه، این مشکل، سندرم داون خوانده میشود.
در سال ۱۹۵۹، پزشکی فرانسوی به نام “جرومه لژونه” کشف کرد که افراد مبتلا به سندرم داون یک کروموزوم اضافی دارند. این کشف نسبتاً جدید به دلایل پزشکی و اجتماعی بسیار مهم است، زیرا به پژوهشگران پزشکی، والدین و عموم مردم اجازه داد تا اطلاعات دقیقی دربارهی این بیماری و مفهوم آن داشته باشند.
طبق تحقیقات، اگر سن بارداری مادر از ۳۵ سال بالاتر باشد، احتمال سندروم داون نوزاد هم بیشتر میشود. همچنین اگر قبلا هم کودکی مبتلا به سندروم داون را به دنیا آورده باشند، احتمال ابتلای فرزند جدید هم بالا میرود. گاهی دیده میشود که ژنهای والدین به اندازه هستند، ولی یکی از آن ژن ها در جای درستی قرار ندارد. شاید مادر یا پدر خودشان به این بیماری مبتلا نباشند، با این حال ممکن است که فرزندشان به یکی از انواع سندورم داون مبتلا شود.
علائم فیزیکی
- گردن کوتاه
- صورت پهن
- سر و گوش کوچک
- چشمان برآمده و رو به جلو
- زبان متورم
- توان عضلانی کم
علائم ذهنی
- دارای رفتارهای تکانشی
- قدرت تجزیه و تحلیل ضعیف
- کم توانی ذهنی
- ظرفیت یادگیری کم
- دامنه توجه کوتاه
- حواس پرتی
- وسواس فکری
سندرم داون یک بیماری نیست که بتوان از آن پیشگیری کرد، بلکه در عوض، یک خطای غیرقابل توضیح در تکثیر DNA ، ژنها و کروموزومها در اولین مراحل رشد جنین است.
بین سن مادر و خطر داشتن فرزندی با سندرم داون رابطه وجود دارد. فراوانی کلی کودک مبتلا به سندروم داون تقریباً از هر ۶۹۱ تولد زنده یک نفر است، اما هرچه مادر سن بیشتری داشته باشد، این فرکانس بیشتر است. برای مادران ۳۴ ساله و کمتر، فراوانی سندرم داون یک در ۱۵۰۰ تولد است و این فرکانس به تدریج افزایش مییابد، به طوری که برای مادران بالای ۴۵ سال، یک در هر ۵۰ تولد است.
برای زوجهایی که فرزندی با سندرم داون دارند، خطر داشتن فرزند دوم با سندرم داون افزایش مییابد. زنان مبتلا به سندرم داون قادر به باردار شدن هستند و در معرض خطر افزایش فرزند دیگری با سندرم داون میباشند.
برای مشاهده مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.
ما را در شبکه های اجتماعی اینستاگرام، تلگرام و آپارات دنبال کنید
مطالب زیر را حتما بخوانید:
چنانچه دیدگاهی توهین آمیز باشد و متوجه اشخاص مدیر، نویسندگان و سایر کاربران باشد تایید نخواهد شد. چنانچه دیدگاه شما جنبه ی تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد. چنانچه از لینک سایر وبسایت ها و یا وبسایت خود در دیدگاه استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد. چنانچه در دیدگاه خود از شماره تماس، ایمیل و آیدی تلگرام استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد. چنانچه دیدگاهی بی ارتباط با موضوع آموزش مطرح شود تایید نخواهد شد.