لوگو2

شگفتی های آسمان دنیا!

دسته بندی :blog, نجوم 26 دی 1398 6303
شگفتی های آسمان دنیا!

شگفتی های آسمان دنیا!

شگفتی های آسمان دنیا!

گشتی در دنیایی اخبار نجوم؛

آسمان دنیا با تمامی ستاره هایش آنقدر اسرار ناگفته دارد که اگر هزاران هزار سال دیگر هم بگذرد و دانش بشر به همین نسبت بالا رود، اما باز نقاط ابهامی برای بشر خواهد ماند.

 آسمان دنیا با تمامی ستاره هایش آنقدر اسرار ناگفته دارد که اگر هزاران هزار سال دیگر هم بگذرد و دانش بشر به همین نسبت بالا رود، اما باز نقاط ابهامی برای بشر خواهد ماند.

به گزارش روزگارنو، از دیرباز تاکنون هم افراد بزرگی در دنیا زندگی می کردند که تمام وقتشان را صرف تحقیقاتی وسیع در زمینه نجوم و رصد ستاره ها صرف کرده اند.اما امروز با تکنولوژی های جدید و کارآمدی که در دسترس بشر قرار گرفته، امر رصد ستاره ها و دریافت اطلاعات از آنها بسیار آسان تر از گذشته شده است.

در این پست تصمیم داریم تا برخی اخبار جدید نجومی و همچنین برخی رصدهای متفاوت از آسمان دنیا را به اطلاعتان برسانیم:

هابل عمیقتر از پیش به عالم نگریست!

ستاره شناسان پرتره جدید و گسترده ای از عمیقترین نگاه بشر به عالم تهیه کردند و آنرا XDF نام نهادند .این عکس ترکیبی از عکسهای گرفته شده توسط هابل در ۱۰سال اخیر است.دراین تصویر هم کهکشانهای نزدیک و هم کهکشانهای دور دیده می شوند هابل توانست در محدوده ای از دید خود یعنی قسمت کوچکی از جنوب آسمان ۵۵۰۰ کهکشان را جای دهد. کهکشانهای مارپیچی  بزرگ مثل کهکشان راه شیری و کهکشان آندرومدا در همسایگی ما در این تصویر بزرگ به نظر می رسند کهکشانهای قرمز و تیره  محل شکلگیری ستارگان جدیدند . وآن دسته که کوچک و کمرنگ و دورند امروزه کهکشانهای بزرگی هستند . در این تصویر بارز تاریخچه کهکشانها را از بدو پیدایش تا کهکشانهای بزرگ امروزی مثل راه شیری خودمان میبینید .تعداد عکسها ۲۰۰۰عدد بودند هابل در مجموع ۵۰روز و ۲میلیون ثانیه برای گرفتن این عکسها در ۱۰ سال اخیر وقت گذاشت . با دوربین اولیه دوربین پیشرفته و دوربین مجهز به اشعه فرو سرخ خود توانست تصاویری حتی از دورترین کهکشانها ارائه دهد که تا امروز ندیده بودیم ۱۳.۷میلیارد سال از عمر عالم گذشته ودر این تصویر هابل کهکشانهای ۱۳.۲ میلیارد ساله دیده می شود البته بیشتر کهکشانهای تصویر XDFوقتیکه کوچک ، جوان و در حال رشد بودند می باشند وحتی اغلب در حال برخوردند که امروزه به هم برخورد کرده اند ولی تصویر گذشته آنان به چشم ما می رسد . ابتدای کیهان زمان تولد کهکشانهایی بود که ستارگان آبی درخشانی حتی درخشانتر از خورشید ما داشتند و نور آنها پس از گذشت مدتهای مدید حال به زمین رسیده پس اغراق نکرده ایم اگر بگوییم XDF تونل زمان به گذشته های بسیار دور است . قبل از هابل ستاره شناسان تنها کهکشانهایی را رصد می کردند که ۷میلیارد سال دورتر بودند یعنی نیمی از عالم را . رصدهای زمینی قادر نبودند به کهکشانهای ابتدای عالم دست یابند اما هابل توانست به این مهم دست یابد و ما بتوانیم شاهد اسلاید شوهای تغییرات جهان از بدو تولد تاکنون باشیم.

برخورد پنهان خوشه ستاره ای جدیدی به وجود آورد!ستاره شناسان تصور می کردند که فقط یک خوشه ستاره ای عظیم به روشنی در ناحیه شکلگیری سحابی رتیل می درخشد . اما با استفاده از داده های تلسکوپ فضایی هابل مشخص شد که دو خوشه مختلفند که در حال برخوردند .تیمی از ستاره شناسان به سرپرستی النا سابی از انستیتو علوم فضایی دریافتند که ستاره های مختلف در یک ناحیه با سنهای متفاوت موجودند (حداقل یک میلیون سال تفاوت سنی دارند ) علاوه بر تفاوتهای سنی دو ناحیه مجزا هم مشهود بود که در منطقه ای با خوشه دیگر ترکیب شده اند . سابی گفت :”ستاره ها در خوشه ها شکل می گیرند اما ستارگان جوان بسیاری در خارج از قسمت اصلی وجود دارند که در محل شکلگیری آنها تشکیل شده اند . شاید به علت تراکم بالایی که دارند از ناحیه مزبور خارج شده باشند .” سابی و تیمش در جستجوی علت خروج این ستارگان بودند ستارگانی که به سرعت پس از بوجود آمدن به بیرون ازمحل شکلگیریشان شوت شده اند . محققان در طی این تحقیق متوجه چیز غیر معمولی در حاشیه های خوشه شدند مطابق انتظار خوشه کروی نبود و در واقع شبیه دو کهکشانی بود که به هم برخورد کرده باشند و به علت کشش گرانشی شکلشان تغییر کرده است . برخی مدلها پیشگویی می کرد که ابرهای عظیم گازی خارج خوشه های کهکشانی ممکن است که تکه های کوچکی را بر جای بگذارند زمانیکه این تکه های کوچک ستارگان را به جلو پرتاب می کنند ممکن است آنها به هم برخورد نمایند و سیستم بزرگتری ایجاد کنند . تاثیرات متقابل در طی فرایند اضمحلال هسته کاملا معمولیست و ستارگان پرجرمتر در طی این تاثیرات به مرکز خوشه فرو می روند و کم جرم ترها تحت تاثیربرخوردهای دینامیکی اند وقتی ستارگان پرجرم به هسته رسیدند براثر برخورد یکدیگر را به بیرون پرت می کنند . خوشه بزرگ R136 در مرکز به حد کافی برای تجربه کردن برخورد هسته ای جوان است بنابراین از آنجا که در سیستم های کوچک اضمحلال هسته و برخورد سریعتر است شمار زیادی از ستارگان گریزنده یافت شده اند و توضیح بهتر اینکه در واقع یک خوشه کوچک به R136برخورد کرده است .

 

کشف جدید کپلر ناسا به دور یک جفت ستاره

این سیستم به سیستم سیاره ای دوتایی معروف است ۴۹۰۰سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی دجاجه واقع است .

کمتر از یک سال بعد از اعلام اولین سیاره سیستم دو ستاره ای کپلرb 16 این کشف اثبات می کند که بیش از یک سیاره می تواند در حوزه  یک ستاره دوتایی تشکیل شده و باقی بماند این کشف می تواند نشانگر تنوع سیستمهای ستاره ای در کهکشان ما باشد.

ستاره شناسان دو سیاره را در سیستم کپلر ۴۷ یافتند که دور یک ستاره دوتایی می گردد ، یکی از این ستاره ها به اندازه خورشید است و ۸۴درصد تابندگی خورشید را داراست ستاره دوم کوچک است یعنی یک سوم اندازه خورشید ولی با درخشش کمتر از یک درصد تابندگی خورشید .

جرمی اروز پروفسور نجوم دانشگاه سن دیه گو می گوید : “برخلاف سیاره ای که دور یک ستاره می گردد در سیستم های دوتایی دوره های گردش متفاوتند گاه کوتاه و گاه بلندند این فواصل خود موید این مساله است که سیستم دوتایی است .”

سیاره داخلی کپلر c47هر ۳۰۳روز یکبار به دور ستاره های میزبانش می گردد بنابراین در ناحیه قابل سکونت (ناحیه ای در سیستم سیاره ای که آب مایع می تواند در سطح سیاره وجود داشته باشد) قرار دارد . کپلر c47 یک سیاره غول گازی و کمی بزرگتر از نپتون است و احتمالا جوی از ابرهای بخار آب درخشان و ضخیم دارد .

ویلیام بروکی محقق ناسا می گوید : “برخلاف خورشید ما بسیاری از ستارگان جز سیستم ستارگان چند تایی هستند که دو یا چند ستاره دور هم می گردند . این سوال همیشه وجود داشته آیا این ستارگان سیاره یا سیستم سیاره ای دارند ؟ کشف جدید کپلر ثابت کرد که بله . در تحقیقات ما برای یافتن سیاره های قابل سکونت واحتمال وجود حیات شانسهای بیشتری پیدا شده .”

البته یافتن این سیارات دشوار است مثلا در همین مورد نور ۱۵۰۰۰۰ستاره مورد بررسی واقع شد و از اطلاعات کپلر و تلسکوپ مک دونالد دانشگاه تگزاس در آستین استفاده شد .

خوشه کروی قدیمی توسط هابل رؤیت شد

ین تصویر خیره کننده که بوسیله تلسکوپ فضایی هابل ناسا گرفته شده مرکز خوشه کروی M4 را نشان می دهد. در اینجا جمع کثیری از کره های درخشان را درون یک خوشه کروی می بینید که هرکدام از آنان همچون کوره هسته ای بسیار بزرگی به نظر می رسند . M4به ما نسبتا نزدیک است و در فاصله ۷۲۰۰سال نوری از ما قرار دارد و همین مسئله باعث شده در زمره اولین جرمها برای مطالعه قرار گیرد شامل دهها هزار ستاره است و منزلگاه تعداد زیادی کوتوله سفید .لایه های خارجی ستارگان در حال مرگ با هسته های قدیمی به بیرون و به سمت فضا کشیده شده . در جولای ۲۰۰۳هابل سیاره PSR B1620-26b را که ۲.۵برابر مشتری بود در این خوشه کشف کرد .سنش حدود ۱۳ میلیارد سال بود و ۳برابر مسن تر از منظومه شمسی و نکته عجیبش اینکه دور یک ستاره دوتایی (کوتوله سفید و یک پالسار) می گردید .منجمان آماتوری که دوست دارند در آسمان شب مسیه M4 را ردیابی کنند با استفاده از دوربین دوچشمی و یا یک تلسکوپ کوچک می توانند در نزدیکی ستاره سرخ رنگ  قلب العقرب واقع در صورت فلکی عقرب به جستجو بپردازند . M4یک خوشه کروی درخشان است البته تصویر شما به وضوح تصویر هابل و با جزئیات نخواهد بود و M4از منظر شما مثل یک توپ کرکی نورانی خواهد بود.

وجود هاله ای از گازهای داغ در اطراف راه شیری

ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ اشعه ایکس چاندرا شواهدی یافتند که راه شیری توسط هاله ای بزرگ از گاز داغ احاطه شده که اندازه اش صدها هزار سال نوری است .حدس می زنیم که جرم این هاله در حدود جرم همه ستارگان کهکشان راه شیری باشد . در صورت تایید جرم این هاله گاز برای مشکل باریونهای مفقود کهکشان توضیحی می یابیم . باریونها ذراتی مثل فوتونها و نوترونها هستند که بیش از ۹۹.۹ درصد جرم اتمهای کیهان را تشکیل می دهند  اندازه گیری مسافت هاله های گازگهکشانها نشان می دهد. از زمانیکه عالم چند میلیارد ساله بوده مواد باریونیک وجود داشتند و تقریبا یک ششم جرم و تراکم ماده سیاه بوده با ادامه مطالعات مشخص شد که نیمی از بار یونها را نمی توان محاسبه کرد اما اخیرا تیمی از ۵ ستاره شناس با استفاده از اطلاعات چاندرا ، تلسکوپ فضایی نیوتون و ماهواره ژاپنی جهت تشخیص میزان دما توانستند مقدار هاله گاز داغ را بسنجند چاندرا هشت منبع درخشان اشعه ایکس را شناسایی کرد که دور از کهکشان راه شیری در فاصله صدها هزار میلیون سال نوری ازآن قرار دارند این منابع اشعه ایکس دوردست توسط یونهای اکیسژن مجاور کهکشان ما جذب می شوند. مطالعات پیشین نشان می داد که راه شیری و سایر کهکشانها که در گاز گرم قرار گرفته اند دماهای مابین صد هزار تا یک میلیون درجه کلوین دارند . تحقیقات جدید نشان داده که هاله گاز داغ اطراف راه شیری بسیار بزرگتراز هاله های گاز گرم است .آنجلی گوتا سردبیر مجله نجومی درباره این تحقیق می گوید : “ما می دانیم که اطراف کهکشان را گاز فرا گرفته و می دانیم که این گاز چقدر داغ است سوال اصلی این است که این هاله ها چقدر بزرگند و جرمشان دقیقا چقدر می باشد ” با استفاده از تلسکوپهای نامبرده دریافتیم که جرم گازبیشتراز ۱۰میلیارد برابر خورشید است شاید به بزرگی ۶۰ میلیارد خورشید و این جرم بسته به فاکتورهایی نظیر نسبت اکسیژن به هیدروژن می باشدما گامی مهم در حل مساله باریونهای مفقوده برداشته ایم رازی که بیش از یک دهه ستاره شناسان را درگیر خود کرده بود باریونها در هاله گازی که درجه حرارتش میلیونیست در اطراف کهکشان راه شیری پنهان شده اند.

برای مشاهده مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.

 

ما را در شبکه های اجتماعی اینستاگرام، تلگرام و آپارات دنبال کنید

لطفا رضایت خود را از نوشته بالا با رای دادن به ستاره های پایین مشخص نمایید:

راه آسان‌تری برای ارتباط با کاربران‌مان پیدا کرده‌ایم :) عضویت در کانال

مطالب زیر را حتما بخوانید:

  چنانچه دیدگاهی توهین آمیز باشد و متوجه اشخاص مدیر، نویسندگان و سایر کاربران باشد تایید نخواهد شد. چنانچه دیدگاه شما جنبه ی تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد. چنانچه از لینک سایر وبسایت ها و یا وبسایت خود در دیدگاه استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد. چنانچه در دیدگاه خود از شماره تماس، ایمیل و آیدی تلگرام استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد. چنانچه دیدگاهی بی ارتباط با موضوع آموزش مطرح شود تایید نخواهد شد.  

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لینک کوتاه:
0